Wielki Piątek to dzień, w którym w szczególny sposób przeżywamy mękę i śmierć Pana Jezusa. Tego dnia adorujemy Pana Jezusa przebywającego w Ciemnicy. Wszystkich wchodzących dziś do naszego kościoła witało otwarte i puste tabernakulum oraz ogołocony ołtarz. Przed rozpoczęciem liturgii Wielkiego Piątku katecheta – p. Andrzej przybliżył wiernym jej przebieg. Liturgia rozpoczęła się w ciszy, procesją do ołtarza (w jej trakcie nie niesiono ani krzyża, ani świec). Ksiądz proboszcz, który przewodniczył również dzisiejszej liturgii Męki Pańskiej padł krzyżem u stóp ołtarza, oddając w ten sposób cześć ołtarzowi, który symbolizuje Chrystusa. Jest to znak najgłębszej adoracji oraz pokuty. W tym czasie zebrani w świątyni trwali w milczeniu.
Liturgia Wielkiego Piątku składa się z czterech części: liturgii słowa, adoracji Krzyża, Komunii świętej i przeniesienia Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego. Podobnie jak w Wielki Czwartek, w naszym kościele w piątkowej liturgii uczestniczyli ci sami księża.
Na Wielkopiątkową liturgię słowa składają się dwa czytania oddzielone psalmem responsoryjnym, śpiew przed Ewangelią, opis Męki Pańskiej czytany z podziałem na role, Słowo Boże (które wygłosił ks. proboszcz) oraz rozbudowana modlitwa powszechna.
Po modlitwie powszechnej (którą przedstawili Najwyższemu ks. proboszcz i ks. Tadeusz) uroczyście wniesiono Krzyż, aby Go adorować. Jest to centralne wydarzenie liturgii Wielkiego Piątku. Adoracja jest uroczystym odsłonięciem Krzyża (zakrytego od V Niedzieli Wielkiego Postu). Ks. proboszcz dokonał odsłonięcia ramion Krzyża w trzech etapach, za każdym razem śpiewając: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata”, na co wierni odpowiadali: „Pójdźmy z pokłonem”. Następnie wszyscy w ustalonym porządku (który podał katecheta – p. Andrzej) oddali cześć Krzyżowi, przez ucałowanie czy skłon. Jako, że dziś w kościele paliły się tylko boczne światła, na czas adoracji p. Krzysztof włączył na chórze specjalny reflektor, który oświetlał Krzyż. W tym czasie nasza schola pod kierunkiem p. Małgosi śpiewała pieśni wielkopostne.
Pod koniec adoracji Krzyża lektorzy nakryli obrusem ołtarz (ogołocony do tej pory) oraz ustawili na nim zapalone świece i mszał. Obrzęd Komunii Świętej w Wielki Piątek jest pozbawiony przekazania sobie znaku pokoju. Komunia była rozdawana z komunikantów konsekrowanych w Wielki Czwartek. Przenieśli je z Ciemnicy na ołtarz księża Tadeusz i Piotr. Po Komunii nastąpiło wystawienie Najświętszego Sakramentu. Później ks. proboszcz przykrył monstrancję z Najświętszym Sakramentem przezroczystym welonem (jest to symbol całunu, w jaki spowito Ciało Chrystusa i złożono w grobie), a potem w procesji przeniósł ją do Grobu Pańskiego i ustawił (z pomocą ks. Piotra) na specjalnie przygotowanym podwyższeniu. Grób Pański w tym roku znajdował się przed ołtarzem maryjnym i cały tonął w kolorowych kwiatach. Były tam białe hortensje i chryzantemy, czerwone anturia, żółte tulipany, biało-różowe azalie oraz różowe gerbery i goździki, a wśród nich spoczywała figura Chrystusa przykryta białym płótnem. Po krótkiej adoracji w ciszy nasi księża wraz z lektorami i ministrantami przeszli do zakrystii. I tak, kilka minut po godz. 21.00, zakończyła się liturgia Wielkiego Piątku, ale adoracja Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim trwała do godz. 22.00.
Tekst: Róża Gorońska
Zdjęcia: Róża Gorońska i Marianna Stolarz
