Parafia pw. św. Ignacego z Loyoli
XXIV Dzień Papieski i Dzień Fatimski w naszym kościele – 13 października 2024 r.
- Odsłony: 3110
Wchodzących do naszej świątyni witała okolicznościowa dekoracja i to z podwójnej okazji (patrz zdjęcia). Dziś bowiem obchodziliśmy Dzień Papieski i Dzień Fatimski (ostatni w tym roku kalendarzowym). Tegoroczny – XXIV Dzień Papieski świętowaliśmy w Polsce i środowiskach polonijnych na całym świecie pod hasłem „Św. Jan Paweł II. Ewangelia starości i cierpienia”. Słowa te nawiązują do papieskiego listu apostolskiego „Salvifici doloris” (O chrześcijańskim sensie cierpienia) oraz listu „Do Moich Braci i Sióstr – ludzi w podeszłym wieku”.
Co roku podczas Dnia Papieskiego odbywa się kwesta na program stypendialny dla zdolnej i niezamożnej młodzieży z małych miejscowości organizowana przez Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia. Zbiórka organizowana była we wszystkich katolickich świątyniach (również w naszej, gdzie zbierano na ten cel datki do puszek), a także na placach miast oraz w najważniejszych ośrodkach polonijnych.
Starsi z nas pamiętają, z jakim sentymentem papież Jan Paweł II wspominał wadowickie kremówki. Stąd też nasza parafialna Odnowa w Duchu Świętym przygotowała dzisiaj tradycyjne kremówki, które rozprowadzała po Mszach świętych. Musiały być pyszne, bo szybko się rozeszły, a dla tych, którzy przyszli na wieczorną Mszę św. nie zostały nawet okruszki. Dochód z ich sprzedaży przeznaczony jest na dzieła ewangelizacyjne.
Jak wspomniano wcześniej, 13 października to ostatni Dzień Fatimski w tym roku kalendarzowym, stąd po wieczornej Mszy świętej o godz. 18.30 sprawowano nabożeństwo ku czci Matki Bożej, a potem przeszła procesja z jej figurą wokół naszej świątyni (jak na zawołanie deszcz w tym momencie przestał padać).
Na zakończenie wieczoru ks. proboszcz podziękował zebranym za udział w dzisiejszym nabożeństwie, paniom Teodozji i Marii za piękne przystrojenie figury Pani Fatimskiej oraz panom, którzy nieśli ją w procesji. Dzisiejszy wieczór zakończyły: błogosławieństwo udzielone wiernym przez ks. proboszcza oraz wspólne odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego.
Wprowadzenie relikwii św. s. Faustyny Kowalskiej do naszej świątyni w I sobotę października – 5 października 2024 r.
- Odsłony: 3948
Pierwsza sobota października była w naszej parafii szczególna. Tego dnia przypadało liturgiczne wspomnienie św. s. Faustyny i właśnie dziś przed wieczorną Mszą św. wprowadzono jej relikwie do naszego kościoła. Już od ostatniej niedzieli przed Mszą św. o godz. 18.30 modliliśmy się do Pana Boga za jej pośrednictwem, aby godnie przygotować się do tego wydarzenia.
Faustyna Kowalska to święta Kościoła katolickiego, zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mistyczka, stygmatyczka i wizjonerka. Znana jest przede wszystkim jako głosicielka kultu Miłosierdzia Bożego (nazywana apostołką Bożego Miłosierdzia) oraz autorka „Dzienniczka”, w którym opisała swoje duchowe i mistyczne doświadczenia.
Przed Mszą św. odmówiliśmy różaniec i uczciliśmy w modlitwie wynagradzającej Niepokalane Serce NMP, a następnie ks. proboszcz w procesji wprowadził relikwie św. Faustyny do naszej świątyni i ustawił je na specjalnie przygotowanym miejscu (przystrojonym kwiatami), a następnie poświęcił je i okadził. Potem rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana przez wszystkich naszych księży. Przewodniczył jej ks. Kazimierz Dullak.
Nasza „nowa parafianka”, jak ją określił ks. proboszcz, urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec jako trzecie spośród dziesięciorga dzieci w rodzinie Stanisława i Marianny Kowalskich. Dwa dni później na chrzcie świętym w kościele parafialnym w Świnicach Warckich otrzymała imię Helena. W wieku 9 lat przystąpiła do Pierwszej Komunii świętej. Do szkoły chodziła niecałe trzy lata, a potem poszła na służbę do zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim i Łodzi. Od siódmego roku życia odczuwała wezwanie do służby Bożej, ale rodzice nie wyrażali zgody na jej wstąpienie do klasztoru. Przynaglona jednak wizją cierpiącego Chrystusa, w lipcu 1924 roku wyjechała do Warszawy, by szukać miejsca w klasztorze. Przez rok pracowała jeszcze jako pomoc domowa u rodziny Lipszyców w Ostrówku k/Warszawy, aby zarobić na skromny posag. Dnia 1 sierpnia 1925 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej.
Członkowie naszej scholi rodzinnej śpiewają w Budapeszcie – 11 sierpnia 2024 r.
- Odsłony: 3231
O tym jeszcze nie pisaliśmy – członkowie naszej scholi rodzinnej śpiewają za granicą. Wiedzieliśmy, że członkowie scholi biorą udział w warsztatach muzycznych, sami je też organizują, uświetniają Msze św. w naszej świątyni, ale, że śpiewają w kościele na Węgrzech, tego nie wiedzieliśmy. Konkretnie był to w kościół polski pw. Najświętszej Marii Panny Wspomożycielki Wiernych w Budapeszcie, w którym są sprawowane Msze św. po polsku i po węgiersku.
Na stronie internetowej tego kościoła można przeczytać m.in., że 11 sierpnia br. Mszę św. sprawował tamtejszy proboszcz, ks. Krzysztof Grzelak (z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej), a celebrował ją wspólnie z ks. Jakubem Wiechnikiem z parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego we Wrocławiu, zaś swym śpiewem liturgię uświetniła schola rodzinna z parafii pw. św. Ignacego z Loyoli z Koszalina (no, może nie cała schola, ale bardzo ważni jej członkowie). Można to zobaczyć na załączonych zdjęciach, a zainteresowanych odsyłamy na stronę internetową tamtejszej parafii.
http://parafiabudapeszt.pl/2024/08/11/11-08-2024-xix-niedziela-zwykla/
Jak widać, wypoczywając na urlopie, można nie tylko uczestniczyć we Mszy św., ale też dodatkowo ubogacić jej przebieg i śpiewem i grą na organach. Nie darmo przecież śpiewamy w jednej z pieśni:
Gdy idziemy poprzez świat, chwalmy Boga.
W każdym miejscu, w każdy czas, chwalmy Boga.
Wieczór zawierzenia Bogu Ojcu - 31 sierpnia 2024 r.
- Odsłony: 3318
Już wcześniej ks. proboszcz zapraszał parafian na Wieczór zawierzenia Bogu Ojcu, który zorganizowany został z inicjatywy naszej scholi po sobotniej wieczornej Mszy św. Szczególne zaproszenie u progu nowego roku szkolnego skierował do dzieci, młodzieży, ich rodziców oraz nauczycieli. Stoją przed nami nowe wyzwania – warto zawierzyć Panu ten czas – abyśmy wszystko, co będziemy czynić, czynili na chwałę Boga.
Wieczór rozpoczął się Mszą św. koncelebrowaną przez ks. proboszcza i ks. Tadeusza. Przy ołtarzu był też nasz szafarz – p. Andrzej. Ks. Kazimierz w kazaniu nawiązał do dzisiejszej Ewangelii o pomnażaniu otrzymanych od Pana talentów. W tej Mszy św. zawierzyliśmy Panu Bogu nauczycieli, wychowawców, dzieci i nas wszystkich, aby ten rok, który jest wielką niewiadomą, był dobry. Całą Mszę św. swoim śpiewem ubogacała nasza schola, usłyszeliśmy w tym czasie m.in.:
W Tobie żyję,
W Tobie Panie.
W Tobie umieram,
W Tobie zmartwychwstaję.
Przychodzisz, Panie, mimo drzwi zamkniętych,
Jezu zmartwychwstały ze śladami męki.
Ty jesteś z nami, poślij do nas Ducha
Panie nasz i Boże uzdrów nasze życie...
Przyjmij, Panie, nasze dary, które tutaj przynosimy.
Przyjmij, Panie, nas samych, gdy się tutaj gromadzimy.
Przynosimy chleb i wino, by się Ciałem i Krwią stały.
Wejrzyj, Panie, w nasze serca, ulecz wszystkie nasze rany.
Przyjmij, Panie, naszą słabość, natchnij mocą Swego Ducha.
Odnów, Panie, w nas miłość, niechaj zawsze Cię kochamy.
Na zakończenie Mszy św. schola zaśpiewała pieśń:
Powitanie nowego wikariusza. ks. Pawła Byczkowskiego w naszej parafii – 24 sierpnia 2024 r.
- Odsłony: 3401
Na sobotniej wieczornej Mszy św. powitaliśmy w naszej wspólnocie ks. Pawła Byczkowskiego, który przybył do nas z parafii pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Miastku. Nowy wikariusz święcenia kapłańskie przyjął w 2012 r. On też przewodniczył sobotniej Eucharystii, którą sprawował wspólnie z ks. proboszczem i ks. Tadeuszem.
Przed Mszą św. ks. Kazimierz Dullak przedstawił zebranym w kościele ks. Pawła, witając go serdecznie w parafii pw. św. Ignacego z Loyoli, a po nim przedstawicielki wspólnot modlitewnych równie ciepło powitały nowego wikariusza i wręczyły mu okazały bukiet róż. Jedna z parafianek, p. Jadwiga, powiedziała:
Pielgrzymka parafialna na Podlasie – 4-8 sierpnia 2024 r.
- Odsłony: 3172
W czwartek w godzinach wieczornych wróciła do Koszalina grupa (20 osób) naszych parafian pod duchową opieką proboszcza, ks. Kazimierza Dullaka, która od ostatniej niedzieli pielgrzymowała po Podlasiu. Za stronę organizacyjną pielgrzymki odpowiadał ks. Sławomir Kozioł, proboszcz parafii pw. Świętego Wojciecha Biskupa i Męczennika w Rozłazinie, który także wraz ze swoimi parafianami brał udział we wspomnianej pielgrzymce. Rozłazino należy do diecezji pelplińskiej, do dekanatu lęborskiego. Ks. Sławomir jest dobrym znajomym naszego proboszcza, stąd wspólna pielgrzymka.
Nasi parafianie po niedzielnej sumie wyruszyli busem do Rozłazina, a potem wspólnie (57 osób) już dużym autokarem pielgrzymowali po Podlasiu. Cała grupa wyruszyła o godz. 13.00, a około godz. 16.30 dotarła do Gietrzwałdu, gdzie została zakwaterowana w tamtejszym Domu Pielgrzyma. Początki parafii w Gietrzwałdzie datuje się na połowę XIV w. Wieś ta stała się sławna dzięki objawieniom Matki Bożej w 1877 r. Świątynia gietrzwałdzka przybrała obecny kształt bezpośrednio po objawieniach. Pątnicy zapoznali się z historią objawień, obejrzeli miejsce, gdzie Matka Boża ukazała się dwóm dziewczynkom. Mogli też zaczerpnąć wody z cudownego źródełka, znajdującego się w pobliżu sanktuarium, które w czasie objawień, na prośbę dzieci, pobłogosławiła Matka Boża. Zapewniła również, że chorym przychodzącym do Gietrzwałdu udzieli wielu łask, ale prosząc o zdrowie ludzie powinni odmawiać różaniec. Objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie zostały, jako jedyne w Polsce, oficjalnie potwierdzone przez Watykan. Ich oficjalne uznanie miało miejsce w 1977 r. w setną rocznicę wydarzeń. Potem pielgrzymi przeszli drogą krzyżową, która zaczyna się przy źródełku i pnie się, przygotowaną ścieżką pod lasem, na niewielkie wzniesienie. Po kolacji przeszli do kościoła, gdzie uczestniczyli w Apelu Jasnogórskim.