Kościół katolicki obchodzi tego dnia święto Ofiarowania Pańskiego na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej i dokonania przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia. Przed 1969 r. na Zachodzie znano je jako święto Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny. Po Soborze Watykańskim II zmieniono jego nazwę na obecną. Święto Ofiarowania Pańskiego przypada czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu. Według Ewangelii Jezus, zgodnie z prawem żydowskim, jako pierworodny syn był ofiarowany Bogu w świątyni jerozolimskiej. Wtedy też starzec Symeon wypowiedział proroctwo nazywając Jezusa „światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela” (Łk 2, 32), dlatego to święto jest bogate w symbolikę światła.
Święto Ofiarowania Pana Jezusa należy do najdawniejszych, gdyż obchodzono je w Jerozolimie już w IV w., a więc zaraz po ustaniu prześladowań. W Jerozolimie odbywały się – zazwyczaj nocą – uroczyste procesje ze świecami. Dwa wieki później pojawiło się również w Kościele zachodnim. Według podania, procesja z zapalonymi świecami była znana w Rzymie już w czasach papieża, św. Gelazego w 492 r. Od X w. upowszechnił się obrzęd święcenia świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość świata, Chrystusa, który uciszał burze, był, jest i na zawsze pozostanie Panem wszystkich praw natury. Momentem najuroczystszym apoteozy Chrystusa jako światła, który oświeca narody, jest podniosły obrzęd Wigilii Paschalnej – poświęcenie paschału i przepiękny hymn Exsultet. W Rzymie w tym dniu odbywała się najstarsza maryjna procesja, której uczestnicy nieśli zapalone świece. Prawdopodobnie ta procesja do największego sanktuarium rzymskiego – bazyliki Matki Bożej Większej – nadała świętu Pańskiemu charakter maryjny, który z wolna zaczął przeważać. Przypuszcza się, że już w VI w. celebrowano je w Konstantynopolu, w którym zwrócono też większą uwagę na maryjny charakter święta.
W Polsce święto ma charakter zdecydowanie maryjny – stąd nazywane jest świętem Matki Bożej Gromnicznej. Nazwa pochodzi od gromów, przed którymi strzec miały stawiane, podczas burzy, w oknach zapalone świece. Według innej starej polskiej legendy Matka Boża w lutowe noce chodzi po polach i miedzach z zapaloną świecą, chroni oziminy przed wymarznięciem i oświetla drogę zbłąkanym podróżnym. W wędrówce towarzyszy jej oswojony wilk, zwany gromnicznym, którego Maryja ocaliła litościwie przed rozsierdzonymi chłopami, skierowała na drogę dobra i uczyniła swoim sługą. W ikonografii ludowej Matka Boża Gromniczna przedstawiana jest także z wilkiem i koszyczkiem lub leżącym u jej stóp gniazdkiem ze skowronkami. Wierzono bowiem, że w tym dniu po raz pierwszy, mimo mrozu, powinien odezwać się skowronek.
2 lutego w Kościele przypada katolickim także Dzień Życia Konsekrowanego, który ustanowił w 1997 r. papież św. Jan Paweł II, stwarzając okazję do głębszej refleksji całego Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. Siostry i bracia zakonni, a także członkowie instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelnicy, dziewice i wdowy konsekrowane, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu. Tradycyjnie 2 lutego w kościołach w Polsce odbywa się zbiórka na potrzeby zakonów klauzurowych. W Polsce żyje obecnie niemal 30 tys. osób konsekrowanych.
Dzisiaj w naszej świątyni w czasie każdej Mszy św. księża święcili świece przyniesione przez wiernych. Eucharystię o godz. 10.00 sprawowali ks. proboszcz, który wygłosił także homilię nawiązującą do dzisiejszej Ewangelii, oraz ks. Tadeusz. W czasie ogłoszeń duszpasterskich ks. Kazimierz podziękował wszystkim tym, którzy w piątek i sobotę (31 stycznia i 1 lutego) zdemontowali dekoracje bożonarodzeniowe oraz posprzątali gruntownie naszą świątynię. Po wszystkich Mszach św. zbierano datki do puszek na zakony kontemplacyjne w naszej diecezji.
W poniedziałek, 3 lutego, rozpoczynają się ferie zimowe w naszym województwie, życzmy dzieciom i młodzieży udanego wypoczynku w czasie ich trwania. W środę, 5 lutego, grupa ministrantów z naszej parafii wyjeżdża na kilka dni do Wrocławia pod opieką ks. Pawła i katechety, p. Andrzeja w celu integracji wśród chłopców i zwiedzania miasta.
Tekst: Róża Gorońska (na podstawie informacji: zaczerpniętych z artykułu „2 lutego – święto Ofiarowania Pańskiego i Dzień Życia Konsekrowanego” opublikowanego 2.02.2025 r. w Internetowym Dzienniku Katolickim oraz zebranych przez Mariannę Stolarz)
Zdjęcia: Marianna Stolarz
