24 grudnia 2024 r.
Nadszedł długo oczekiwany dzień – Wigilia Bożego Narodzenia. Obyczaj nakazuje, aby tego dnia nie wszczynać kłótni, przebaczyć sobie wszystkie urazy, nikogo nie zasmucić i nie obrazić, a przeciwnie – mieć dla każdego uśmiech i dobre słowo. Najmłodsi pilnie wypatrywali pierwszej gwiazdki na niebie, aby siąść do uroczystej wieczerzy. W całej Polsce jest ona najważniejszym momentem Wigilii i domowych obchodów świątecznych Bożego Narodzenia. Każdego więc roku tego wieczoru wszyscy gromadzą się w domach, wokół wigilijnego stołu. Zwyczajowo nakrywa się go białym obrusem, pod który wkłada się sianko, które ma przypominać, że Dzieciątko Jezus urodziło się w stajni, na sianie. Na honorowym miejscu, na ozdobnym talerzu, często również na sianku kładzie się opłatki, którymi przed rozpoczęciem wieczerzy, a po wspólnej modlitwie, wszyscy się dzielimy (jest to niezwykła i jedynie polska ceremonia) w duchu miłości i przebaczenia, składając sobie świąteczne życzenia.
Obyczajem naszych ojców i dziadów, na stole wigilijnym stawia się dodatkowy talerz i kładzie się na nim okruch opłatka. Jest on przeznaczony dla gościa lub bezdomnego, który – być może – zapuka do nas w wieczór wigilijny, i którego zgodnie z tradycją należy jak najlepiej przyjąć, zaprosić do stołu i ugościć. Niekiedy tłumaczy się, że jest to nakrycie dla gości z zaświatów, dla dusz bliskich zmarłych, którzy w tę świętą noc mogą odwiedzać swe domy, wraz z rodziną uczestniczyć w święcie i radości Bożego Narodzenia, posilić się, ogrzać w cieple domowego ogniska i rodzinnej serdeczności.
Czas po skończonej wieczerzy, to pora na rozpakowanie prezentów, na które tak niecierpliwie czekają najmłodsi (starsi czasem też). Przynosi je zwykle Mikołaj, ale w Wielkopolsce i na Kaszubach grzecznym dzieciom prezenty przynosi Gwiazdor. Kiedy nacieszymy się prezentami, zaczynamy śpiewać kolędy (można zacząć już na początku wieczerzy), a tych polskich jest bardzo, bardzo dużo. Możemy je śpiewać aż do wyjścia na Pasterkę, a i tak wszystkich nie zdążymy zaśpiewać.
Pasterka jest to Msza św. celebrowana w noc Bożego Narodzenia, która upamiętnia przybycie pasterzy do Betlejem, aby złożyć hołd nowonarodzonemu Jezusowi. Obecnie jest ona symbolem powitania Jezusa przez wiernych podczas uroczystej Mszy św., która otwiera obchody Bożego Narodzenia. Udział w niej jest równoznaczny z udziałem w dniu Narodzenia Pańskiego. W naszej świątyni były sprawowane dwie Msze Pasterskie o godz. 22.00 i o 24.00. Tę wcześniejszą sprawowali wszyscy nasi księża. Eucharystii przewodniczył ks. proboszcz, on również wygłosił homilię. Pod koniec Mszy św. ks. Kazimierz w imieniu wszystkich księży, złożył nam, swoim parafianom świąteczne życzenia, a także podziękował wszystkim, którzy przyczynili się udekorowania naszego kościoła. Było pięknie, wystroju dopełniały kolorowe iluminacje, które tworzyły niezapomniane wrażenie wizualne. Przed ołtarzem na rozesłanym sianie ustawiono figurki Matki Bożej i św. Józefa. Zaś figurkę Bożego Dzieciątka procesyjnie wniósł ks. proboszcz, który na początku Pasterki położył ją w żłóbku. Wokół żłóbka rozesłano serduszka z dobrymi uczynkami, przygotowane przez dzieci w czasie Adwentu. Na szopce (chociaż bardziej pasowałoby tu „na szopie”, ze względu na jej rozmiary) wisiały różne akcesoria pasterskie: chomąta, uzdy, lejce, itp. Liturgię ubogaciła swoim śpiewem nasza schola parafialna. Na Pasterce było dziś sporo wiernych, miejsca siedzące były prawie wszystkie zajęte.
Ks. bp Zbigniew Zieliński, składając życzenia świąteczne nam, swoim diecezjanom, powiedział na koniec: „Kochani, z całego serca życzę Wam błogosławionych świąt Bożego Narodzenia, przeżytych nie tylko w zdrowiu, ale też i w doświadczeniu miłości bliskich i nadziei, która wypełni Wasze serca i którą, także przy okazji łamania się opłatkiem i składania życzeń, podzielicie się z innymi”.
Także dzisiaj w Watykanie o godz. 19.00 papież Franciszek otworzył Drzwi Święte w tamtejszej bazylice i zainaugurował Rok Święty. Powiedział wtedy m.in.: „Jubileusz, to jest czas nadziei! Zaprasza nas on do ponownego odkrycia radości spotkania z Panem, wzywa nas do duchowej odnowy i zobowiązuje nas do przemiany świata, aby ten czas naprawdę stał się czasem jubileuszu: niech stanie się taki dla naszej matki Ziemi, oszpeconej logiką zysku; niech stanie się taki dla krajów najuboższych, obciążonych niesprawiedliwymi długami; niech stanie się taki dla wszystkich, którzy są więźniami starych i nowych niewoli”. Zamknięcie drzwi odbędzie się 6 stycznia 2026 r. W diecezjach Rok Jubileuszowy otworzy Eucharystia sprawowana we wszystkich katedrach i konkatedrach na świecie 29 grudnia 2024 r.
25-26 grudnia 2024 r.
Boże Narodzenie to święto religijne, którego celem jest upamiętnienie narodzin Jezusa Chrystusa. W Kościele katolickim jego data jest stała i przypada 25 grudnia. Jest to prawdopodobnie najważniejszy i najbardziej uroczysty czas w całym roku kalendarzowym. Święto Bożego Narodzenia celebrują chrześcijanie na całym świecie. Ukształtowało się ono i weszło na stałe do liturgii Kościoła w IV wieku.
W Boże Narodzenie Kościół wspomina prawdę, że Bóg stał się człowiekiem. Syn Boży przyjął ludzką naturę, aby w niej dokonać zbawienia ludzi. Kościół podkreśla, że Jezus Chrystus, narodzony w Betlejem (za Cezara Augusta) z Maryi, żony cieśli Józefa, był prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. „Niezmienny w swoim Bóstwie, przyjął to, co ludzkie” – stwierdza liturgia rzymska.
Według patrologa ks. prof. Józefa Naumowicza pierwsze uroczyste obchody Bożego Narodzenia miały miejsce w Betlejem w IV wieku. Wcześniej, przez pierwsze trzy wieki chrześcijaństwa nie obchodzono Bożego Narodzenia, lecz celebrowano Wielkanoc. Wczesnochrześcijańskie teksty źródłowe wskazują, że pierwsze oficjalne obchody tych świąt miały miejsce po wybudowaniu, z inicjatywy św. Heleny, bazyliki Narodzenia Pańskiego w Betlejem, w pierwszej połowie IV wieku.
Patrologia – (gr. pater - ojciec, logos - nauka) jest częścią historii literatury chrześcijańskiej, obejmującą autorów starożytnych, którzy zajmowali się teologią.
W oba świąteczne dni porządek liturgii jak w każdą niedzielę. Księża serdecznie zapraszają parafian do udziału we Mszach św. Dzieci mają spotkania przy żłobku po Mszy św. o godz. 11.30 – z ks. Pawłem w środę, a z ks. proboszczem w czwartek.
W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia Kościół katolicki wspomina św. Szczepana, diakona i pierwszego męczennika, stąd czerwony kolor szat liturgicznych.
Już jutro – 27 grudnia 2024 r. nasi księża: proboszcz i Paweł rozpoczynają kolędę, odwiedzą nas, swoich parafian, wg ustalonego porządku ulic. Program jest wywieszony w przedsionku kościoła; można go też sprawdzić na stronie internetowej. Osoby, które nie będą mogły przyjąć księdza w ustalonym terminie, mogą to zrobić w czasie kolędy uzupełniającej, po uprzednim uzgodnieniu z księżmi.
W tym miejscu kronikarki: Róża Gorońska i Marianna Stolarz bardzo dziękują p. Janinie Bassel, rodzinie pp. Dajnowiczów, p. Natalii Śwince, p. Marii Pliszce oraz ks. proboszczowi i ks. Pawłowi za zdjęcia wykonane w okresie przedświątecznym i świątecznym, które ubogaciły naszą kronikę, zarówno tę w wydaniu papierowym, jak i internetowym.
Tekst: Róża Gorońska (na podstawie informacji zaczerpniętych ze strony http://wspolnota> polska.org.pl/kultura/obyczaje/013.php oraz zebranych przez Marię Pliszkę)
Zdjęcia: Janina Bassel, rodzina pp. Dajnowiczów, Maria Pliszka i Natalia Świnka
