Parafia pw. św. Ignacego z Loyoli
I niedziela Adwentu – 1 grudnia 2024 r.
- Odsłony: 1720
Dzisiejsza niedziela rozpoczyna okres Adwentu i nowy rok liturgiczny w Kościele, który będzie przebiegał pod hasłem: „Pielgrzymi Nadziei”. Przypomina ono, że ludzie tworzący Kościół są w drodze, podążają za Chrystusem do Domu Ojca, prowadzeni przez Ducha Świętego. Temat „Pielgrzymi nadziei” jest tożsamy z wybranym przez papieża hasłem Roku Świętego 2025.
Adwent to czas oczekiwania na przyjście Chrystusa na końcu czasów, ale także czas naszego duchowego przygotowania na Boże Narodzenie. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, ks. abp Tadeusz Wojda SAC na rozpoczynający się Adwent powiedział m.in.: Niech to będzie czas wsłuchiwania się w głos Jezusa, który do nas mówi, a jednocześnie niech to będzie czas podążania ku radości Betlejem, aby tam powiedzieć: „Panie Jezu, jestem z Tobą tak, jak Ty jesteś z nami”.
Wchodzący dziś do naszej świątyni zauważyli inny wystrój prezbiterium niż w listopadzie. Z lewej strony ołtarza stoi świeca roratnia, która będzie zapalana podczas rorat. Jest ona symbolem Najświętszej Maryi Panny, która niesie ludziom Chrystusa – Światłość prawdziwą. Zaś przed ołtarzem stoi wieniec adwentowy z trzema świecami fioletowymi i jedną różową. Będą one zapalane w kolejne niedziele Adwentu; różową świecę zapali się w trzecią niedzielę Adwentu. Ta świeca symbolizuje radość i oznacza zmianę tonu Adwentu z pokutnej refleksji na radosne oczekiwanie zbliżających się uroczystości Bożego Narodzenia.
Dzisiaj na Mszy św. o godz. 8.00 poświęcono opłatki na stół wigilijny. Niedzielną sumę sprawowali ks. proboszcz i ks. Tadeusz. Dziś też rozpoczęły się rekolekcje adwentowe, które będą rozłożone na trzy kolejne niedziele, począwszy od dziś, czyli od I niedzieli Adwentu. Głosi je na każdej niedzielnej Eucharystii nasz wikariusz, ks. Paweł Byczkowski. W nawiązaniu do dzisiejszych czytań mówił on m.in. o szansie, jaką otrzymaliśmy od Pana Boga na przygotowanie się na przyjście Chrystusa oraz jak wykorzystać dany nam czas, aby zmienić swoje życie. Na zakończenie Mszy św., przed końcowym błogosławieństwem, ks. proboszcz poświęcił wieniec adwentowy, w którym dziś paliła się jedna świeca.
Dzień Imienin ks. Tadeusza – 28 października 2024 r.
- Odsłony: 2462
Zwykły, szary poniedziałkowy wieczór nabrał uroczystego charakteru za sprawą szczególnej okazji – Imienin ks. Tadeusza Gorli. Parafianie, którzy zgromadzili się na Mszy św. o godz. 18.30, dali dowód swojej życzliwości i sympatii do ks. rezydenta, którego zdążyli dobrze poznać, mimo jego dość krótkiej posługi w naszej wspólnocie.
Uroczystą Eucharystię sprawowali wszyscy nasi księża oraz ks. Stanisław z archidiecezji częstochowskiej (prywatnie – przyjaciel ks. Tadeusza). Przewodniczył jej sam Solenizant. Przed liturgią krótkie wprowadzenie wygłosił ks. proboszcz, wymieniając przy tym dzisiejsze intencje mszalne. On też podzielił się Słowem Bożym z wiernymi.
Liturgię uświetniała nasza schola, śpiewając m.in. pieśń:
Jestem więźniem miłości
Do końca moich dni
Ta miłość mnie odmieniła
Z miłości niosłeś krzyż
Co mogę Tobie dać
Gdy puste ręce mam
Serce gorące gotowe by służyć
Temu co sługą się stał
Niech moje usta ogłoszą chwałę
Temu co chwałą się okrył sam
Temu co chwałą się okrył sam
XXIV Dzień Papieski i Dzień Fatimski w naszym kościele – 13 października 2024 r.
- Odsłony: 2153
Wchodzących do naszej świątyni witała okolicznościowa dekoracja i to z podwójnej okazji (patrz zdjęcia). Dziś bowiem obchodziliśmy Dzień Papieski i Dzień Fatimski (ostatni w tym roku kalendarzowym). Tegoroczny – XXIV Dzień Papieski świętowaliśmy w Polsce i środowiskach polonijnych na całym świecie pod hasłem „Św. Jan Paweł II. Ewangelia starości i cierpienia”. Słowa te nawiązują do papieskiego listu apostolskiego „Salvifici doloris” (O chrześcijańskim sensie cierpienia) oraz listu „Do Moich Braci i Sióstr – ludzi w podeszłym wieku”.
Co roku podczas Dnia Papieskiego odbywa się kwesta na program stypendialny dla zdolnej i niezamożnej młodzieży z małych miejscowości organizowana przez Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia. Zbiórka organizowana była we wszystkich katolickich świątyniach (również w naszej, gdzie zbierano na ten cel datki do puszek), a także na placach miast oraz w najważniejszych ośrodkach polonijnych.
Starsi z nas pamiętają, z jakim sentymentem papież Jan Paweł II wspominał wadowickie kremówki. Stąd też nasza parafialna Odnowa w Duchu Świętym przygotowała dzisiaj tradycyjne kremówki, które rozprowadzała po Mszach świętych. Musiały być pyszne, bo szybko się rozeszły, a dla tych, którzy przyszli na wieczorną Mszę św. nie zostały nawet okruszki. Dochód z ich sprzedaży przeznaczony jest na dzieła ewangelizacyjne.
Jak wspomniano wcześniej, 13 października to ostatni Dzień Fatimski w tym roku kalendarzowym, stąd po wieczornej Mszy świętej o godz. 18.30 sprawowano nabożeństwo ku czci Matki Bożej, a potem przeszła procesja z jej figurą wokół naszej świątyni (jak na zawołanie deszcz w tym momencie przestał padać).
Na zakończenie wieczoru ks. proboszcz podziękował zebranym za udział w dzisiejszym nabożeństwie, paniom Teodozji i Marii za piękne przystrojenie figury Pani Fatimskiej oraz panom, którzy nieśli ją w procesji. Dzisiejszy wieczór zakończyły: błogosławieństwo udzielone wiernym przez ks. proboszcza oraz wspólne odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego.
Wprowadzenie relikwii św. s. Faustyny Kowalskiej do naszej świątyni w I sobotę października – 5 października 2024 r.
- Odsłony: 2941
Pierwsza sobota października była w naszej parafii szczególna. Tego dnia przypadało liturgiczne wspomnienie św. s. Faustyny i właśnie dziś przed wieczorną Mszą św. wprowadzono jej relikwie do naszego kościoła. Już od ostatniej niedzieli przed Mszą św. o godz. 18.30 modliliśmy się do Pana Boga za jej pośrednictwem, aby godnie przygotować się do tego wydarzenia.
Faustyna Kowalska to święta Kościoła katolickiego, zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mistyczka, stygmatyczka i wizjonerka. Znana jest przede wszystkim jako głosicielka kultu Miłosierdzia Bożego (nazywana apostołką Bożego Miłosierdzia) oraz autorka „Dzienniczka”, w którym opisała swoje duchowe i mistyczne doświadczenia.
Przed Mszą św. odmówiliśmy różaniec i uczciliśmy w modlitwie wynagradzającej Niepokalane Serce NMP, a następnie ks. proboszcz w procesji wprowadził relikwie św. Faustyny do naszej świątyni i ustawił je na specjalnie przygotowanym miejscu (przystrojonym kwiatami), a następnie poświęcił je i okadził. Potem rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana przez wszystkich naszych księży. Przewodniczył jej ks. Kazimierz Dullak.
Nasza „nowa parafianka”, jak ją określił ks. proboszcz, urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec jako trzecie spośród dziesięciorga dzieci w rodzinie Stanisława i Marianny Kowalskich. Dwa dni później na chrzcie świętym w kościele parafialnym w Świnicach Warckich otrzymała imię Helena. W wieku 9 lat przystąpiła do Pierwszej Komunii świętej. Do szkoły chodziła niecałe trzy lata, a potem poszła na służbę do zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim i Łodzi. Od siódmego roku życia odczuwała wezwanie do służby Bożej, ale rodzice nie wyrażali zgody na jej wstąpienie do klasztoru. Przynaglona jednak wizją cierpiącego Chrystusa, w lipcu 1924 roku wyjechała do Warszawy, by szukać miejsca w klasztorze. Przez rok pracowała jeszcze jako pomoc domowa u rodziny Lipszyców w Ostrówku k/Warszawy, aby zarobić na skromny posag. Dnia 1 sierpnia 1925 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej.
Członkowie naszej scholi rodzinnej śpiewają w Budapeszcie – 11 sierpnia 2024 r.
- Odsłony: 2282
O tym jeszcze nie pisaliśmy – członkowie naszej scholi rodzinnej śpiewają za granicą. Wiedzieliśmy, że członkowie scholi biorą udział w warsztatach muzycznych, sami je też organizują, uświetniają Msze św. w naszej świątyni, ale, że śpiewają w kościele na Węgrzech, tego nie wiedzieliśmy. Konkretnie był to w kościół polski pw. Najświętszej Marii Panny Wspomożycielki Wiernych w Budapeszcie, w którym są sprawowane Msze św. po polsku i po węgiersku.
Na stronie internetowej tego kościoła można przeczytać m.in., że 11 sierpnia br. Mszę św. sprawował tamtejszy proboszcz, ks. Krzysztof Grzelak (z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej), a celebrował ją wspólnie z ks. Jakubem Wiechnikiem z parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego we Wrocławiu, zaś swym śpiewem liturgię uświetniła schola rodzinna z parafii pw. św. Ignacego z Loyoli z Koszalina (no, może nie cała schola, ale bardzo ważni jej członkowie). Można to zobaczyć na załączonych zdjęciach, a zainteresowanych odsyłamy na stronę internetową tamtejszej parafii.
http://parafiabudapeszt.pl/2024/08/11/11-08-2024-xix-niedziela-zwykla/
Jak widać, wypoczywając na urlopie, można nie tylko uczestniczyć we Mszy św., ale też dodatkowo ubogacić jej przebieg i śpiewem i grą na organach. Nie darmo przecież śpiewamy w jednej z pieśni:
Gdy idziemy poprzez świat, chwalmy Boga.
W każdym miejscu, w każdy czas, chwalmy Boga.
Wieczór zawierzenia Bogu Ojcu - 31 sierpnia 2024 r.
- Odsłony: 2400
Już wcześniej ks. proboszcz zapraszał parafian na Wieczór zawierzenia Bogu Ojcu, który zorganizowany został z inicjatywy naszej scholi po sobotniej wieczornej Mszy św. Szczególne zaproszenie u progu nowego roku szkolnego skierował do dzieci, młodzieży, ich rodziców oraz nauczycieli. Stoją przed nami nowe wyzwania – warto zawierzyć Panu ten czas – abyśmy wszystko, co będziemy czynić, czynili na chwałę Boga.
Wieczór rozpoczął się Mszą św. koncelebrowaną przez ks. proboszcza i ks. Tadeusza. Przy ołtarzu był też nasz szafarz – p. Andrzej. Ks. Kazimierz w kazaniu nawiązał do dzisiejszej Ewangelii o pomnażaniu otrzymanych od Pana talentów. W tej Mszy św. zawierzyliśmy Panu Bogu nauczycieli, wychowawców, dzieci i nas wszystkich, aby ten rok, który jest wielką niewiadomą, był dobry. Całą Mszę św. swoim śpiewem ubogacała nasza schola, usłyszeliśmy w tym czasie m.in.:
W Tobie żyję,
W Tobie Panie.
W Tobie umieram,
W Tobie zmartwychwstaję.
Przychodzisz, Panie, mimo drzwi zamkniętych,
Jezu zmartwychwstały ze śladami męki.
Ty jesteś z nami, poślij do nas Ducha
Panie nasz i Boże uzdrów nasze życie...
Przyjmij, Panie, nasze dary, które tutaj przynosimy.
Przyjmij, Panie, nas samych, gdy się tutaj gromadzimy.
Przynosimy chleb i wino, by się Ciałem i Krwią stały.
Wejrzyj, Panie, w nasze serca, ulecz wszystkie nasze rany.
Przyjmij, Panie, naszą słabość, natchnij mocą Swego Ducha.
Odnów, Panie, w nas miłość, niechaj zawsze Cię kochamy.
Na zakończenie Mszy św. schola zaśpiewała pieśń: