Parafia pw. św. Ignacego z Loyoli

Święto Miłosierdzia Bożego

Odsłony: 112

Ma najwyższą rangę spośród wszystkich postaci nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego. Święto to jest nie tylko dniem szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale także czasem łaski dla wszystkich ludzi."Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W tym dniu otwarte są wnętrzności miłosiedzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które zbliżą się do żródła miłosierdzia Mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. ... Niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat" (Dz 699). "Dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia Mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia Mojego, zginą na wieki" (Dz 965). Święto obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy na święto Miłosierdzia wskazuje na ścisły związek, jaki istnieje pomiędzy wielkanocną tajemnicą Odkupienia a tajemnicą miłosierdzia Bożego. Ten związek podkreśla jeszcze nowenna z koronki do Miłosierdzia Bożego, która rozpoczyna się w Wielki Piątek i polega na odmawianiu przez dziewięć kolejnych dni tej koronki. W "Dzienniczku" św. Faustyny zapisana jest także inna nowenna, którą Pan Jezus podyktował do jej użytku - wierni również mogą tę nowennę odmawiać (dzieło miłosierdzia dla zbawienia wielu dusz) z pobożności, łącznie z koronką do Bożego Miłosierdzia.

Zapraszamy w Niedzielę Miłosierdzia 16 kwietnia na Godzinę Miłosierdzia o 15.00

Wigilia Paschalna

Odsłony: 122

Wieczorem, o godz. 20.00, w naszym kościele rozpoczęły się obchody Wigilii Paschalnej. Wcześniej odmówiono koronkę do Miłosierdzia Bożego. Dzisiejszej liturgii przewodniczył ks. Piotr Kuczewski. Towarzyszyli mu obaj nasi proboszczowie (obecny i poprzedni) oraz ks. Tadeusz Gorla, którego gościliśmy u nas również w Wielki Czwartek. Był obecny także nasz szafarz oraz lektorzy i ministranci. Liturgia Wigilii Paschalnej składa się z 4 części: liturgii Światła, Słowa, Chrzcielnej i Eucharystycznej.

            Liturgia Światła rozpoczęła się przed kościołem od rozpalenia ogniska i poświęcenia ognia. Potem ks. Piotr przygotował paschał, który odpalił od ogniska i uroczyście wniósł go do nieoświetlonej świątyni. Na koniec tej części śpiewano Exsultet – przepiękną pieśń na cześć światła, którym jest Chrystus, zaś w kościele wierni zapalali od paschału swoje świece, przekazując światło sobie nawzajem.

            Liturgia Słowa była dziś szczególnie bogata w czytania, które miały nam przypomnieć najważniejsze momenty z historii zbawienia. Liturgię tej części zamknęła homilia, która wygłosił ks. Piotr.

            W czasie liturgii Chrzcielnej ks. Piotr poświęcił wodę, która przez cały rok będzie służyła przede wszystkim do chrztu. Następnie zgromadzeni wierni odnowili przyrzeczenia chrzcielne przy zapalonych świecach.

            Ostatnia część dzisiejszej liturgii to komunia św., do której licznie przystępowali nasi parafianie.

                Wigilia Paschalna zakończyła się po godz. 22.00, parafianie wrócili do swoich domów, aby w nocy odpocząć, a rano z czystym sercem powitać Zmartwychwstałego Pana.

Tekst: Róża Gorońska (na podstawie informacji zebranych przez Mariannę Stolarz).

Zdjęcia: Marianna Stolarz

Liturgia Wielkiego Piątku

Odsłony: 146

Wielki Piątek to drugi dzień Triduum Paschalnego. Jest nazywany dniem Krzyża, gdyż jego obchody koncentrują się na męce i śmierci Jezusa. Wszystkich wiernych, między 18 a 60 rokiem życia, obowiązuje w tym dniu ścisły post. Trwa adoracja Najświętszego Sakramentu znajdującego się w ciemnicy, część wiernych bierze udział w nabożeństwach drogi krzyżowej. Tak było też w naszym kościele, gdzie adoracja w ciemnicy trwała od godz. 8.00; zaś ostatnią Drogę Krzyżową w tym roku liturgicznym poprowadził ks. Piotr. Wieczorem, o godz. 19.00, odprawiona została liturgia Męki Pańskiej (obowiązuje czerwony kolor szat liturgicznych).

            W naszej świątyni, podobnie jak wczoraj, na początku przedstawiono zebranym przebieg dzisiejszej liturgii, której przewodniczył ks. proboszcz, Igor Mackiw. Brali w niej udział również ks. Piotr i nasz poprzedni proboszcz. Przy ołtarzu był również szafarz, p. Andrzej. Wieczorna liturgia Męki Pańskiej rozpoczęła  się liturgią Słowa. Główny celebrans i asysta weszli w ciszy, następnie ks. proboszcz padł na twarz przed ołtarzem, a wszyscy obecni w kościele klęcząc, trwali w ciszy. Po modlitwie wstępnej czytano fragmenty z Księgi proroka Izajasza i z Listu do Hebrajczyków. Następnie czytano opis Męki Pańskiej z Ewangelii św. Jana w podziale na role. Słowo Boże do wiernych wygłosił ks. proboszcz. Mówił m.in. o krzyżach, które każdy z nas często dźwiga. Takim krzyżem może być samotność, choroba, uzależnienie od alkoholu itd. Po homilii była bardzo uroczysta modlitwa powszechna, w której Kościół polecał Bogu siebie oraz cały świat.

            Centralny punkt liturgii stanowiła adoracja Krzyża. Uroczyście wniesiono Krzyż (zasłonięty czerwonym suknem) przed ołtarz, a następnie ks. proboszcz stopniowo Go odsłaniał. Później nastąpiła uroczysta adoracja Krzyża, najpierw ks. proboszcz i pozostali księża, potem ministranci i reszta wiernych. Wszyscy oddawali Mu cześć przez przyklęknięcie (osoby starsze niekiedy tylko nisko się kłaniały) lub przez ucałowanie. Po adoracji Krzyża z ciemnicy przyniesiono Najświętszy Sakrament i udzielono wiernym komunii świętej.

            Zgodnie z polską tradycją w Wielki Piątek w kościołach buduje się Groby Pańskie. Po liturgii wielkopiątkowej Ciało Chrystusa w postaci Najświętszego Sakramentu w monstrancji zostaje przeniesione do symbolicznego grobu. Tak było też w naszej świątyni, gdzie Grób Pański przygotowano przy głównym ołtarzu. Ks. proboszcz przykrył monstrancję białym welonem (na pamiątkę całunu, którym spowito doczesne szczątki Jezusa) i umieścił na specjalnie przygotowanym podwyższeniu. Potem odsłonięto Grób Pański, który otaczało morze kwiatów (białe hortensje, azalie i róże, żółte tulipany oraz różowe cyklameny), a po obu stronach monstrancji stały piękne anturia.

            W naszym kościele po dzisiejszej liturgii adoracja Najświętszego Sakramentu w Bożym Grobie trwała do godz. 22.00.

Tekst: Róża Gorońska (na podstawie informacji zebranych przez Mariannę Stolarz)

Zdjęcia: Marianna Stolarz

Liturgia Wielkiego Czwartku

Odsłony: 140

Msza św. w Wielki Czwartek przywołuje na pamięć Ostatnią Wieczerzę i ustanowienie sakramentów: Eucharystii oraz kapłaństwa przez Chrystusa, stąd bywa nazywana też Mszą Wieczerzy Pańskiej.

          W naszym kościele liturgia Wielkiego Czwartku rozpoczęła się o godz. 19.00. Chwilę przedtem jeden ze starszych ministrantów zapoznał wiernych z jej przebiegiem. Potem ministranci i księża (w białych szatach liturgicznych) procesyjnie przeszli przez kościół i podeszli do ołtarza. Mszę św. koncelebrowało pięciu księży: dwóch naszych proboszczów (obecny i poprzedni), wikariusz oraz dwóch zaproszonych gości (księża: Rafał Zabłoński i Tadeusz Gorla). Liturgii przewodniczył ks. Piotr Kuczewski. Jako, że księża mają dziś swoje święto (Dzień Kapłaństwa), dlatego na początku Mszy św. składano im życzenia i wręczono kwiaty (białe róże). W ich intencji modlił się w czasie Mszy św. jeden z księży, również za tych, którzy już odeszli do wieczności (ks. Włodzimierz Milewski, ks. Kazimierz Mordacz), jak i za tych, których kiedyś spotkaliśmy oraz za kleryków.

          W dzisiejszej liturgii śpiewano hymn „Chwała na wysokości Bogu”, który był pomijany przez cały okres Wielkiego Postu. W czasie śpiewu dzwoniły wszystkie dzwonki. Potem umilkły i będą milczeć aż do Wigilii Paschalnej. Zamiast dzwonków odezwały się kołatki.

          W kazaniu ks. Piotr nawiązał m.in. do umycia nóg apostołom przez Jezusa, co świadczyło o Jego miłości do ludzi. „Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany” (J 13,5). Ten obrzęd miał też podkreślić służebny charakter kapłaństwa.

          Po komunii św. przeniesiono Najświętszy Sakrament do specjalnie przygotowanego miejsca, zwanego „ciemnicą”  W tym roku znajduje się ona przy ołtarzu Matki Bożej Częstochowskiej, gdzie wierni mogli adorować Najświętszy Sakrament aż do godz. 22.00. Po liturgii ogołocono ołtarz. Ma to symbolizować mękę Chrystusa, w tym obnażenie z szat. Zaś opróżnione tabernakulum pozostało otwarte.

          Liturgię Wielkiego Czwartku uświetniła swoim śpiewem nasza parafialna schola. Zaś kościół był pięknie przystrojony kwiatami. Przed pulpitami stały okazałe wazony białych lilii, przed ołtarzem doniczki białych hortensji, a ciemnicę zdobiły białe kalie oraz gałązki symbolizujące ciernie.

Tekst: Róża Gorońska (na podstawie informacji zebranych przez Mariannę Stolarz)

Zdjęcia: Marianna Stolarz

Nabożeństwo Wielkopostne

Odsłony: 111

W piątek, 17 marca 2023 r., wieczorną Mszę św. sprawował ks. Piotr, który wygłosił też kazanie o miłości do Boga i do ludzi. Potem rozpoczęło się nabożeństwo wielkopostne z adoracją Krzyża. Była to wspólna modlitwa przeplatana śpiewem parafialnej scholi i czytaniami o męce Pana Jezusa. W czasie nabożeństwa światła w kościele przygaszono, ale sam krzyż był specjalnie oświetlony. Każdy z parafian mógł podejść do niego, klęknąć przed nim lub nisko się mu pokłonić. W koszyczku obok krzyża były przygotowane kartki ze Słowem Bożym, które każdy adorujący mógł zabrać ze sobą do domu, aby tam w spokoju uważnie je przeczytać i wgłębić się w ich treść. Nabożeństwo wielkopostne zakończyło się o godz. 20.00.

Tekst: Róża Gorońska (na podstawie informacji zebranych przez Mariannę Stolarz)

Zdjęcia: Marianna Stolarz